रमाईला पलहरु एकाएक अन्तर्ध्यान ...

यो स्थानमा धेरै पटक पुगेका छौ l सधै कामको चटारो हुन्थ्यो l पुगियो काम सकायो र फर्कीईयो l तर यस पटक नौलो अनुभव समेट्ने अवसर पाईयो l ललितपुरको जावलाखेल स्थित “नेपाल प्रशासनिक प्रतिष्ठान”मा आज हामीले गरेको फरक अनुभव बारे जानकरी गराउदै  छु l

 यस पटक थोरै समयको फुर्सतमा यो स्थानमा पुगेको थियौ l कोलाहल, भिडभाड, उकुसमुकुस र प्रदुषण मुक्त  स्थान, जाहाँ बाट कतै जानै नपरे हुन्थ्यो जस्तो  लाग्यो र धेरै समय व्यतित गरियो आफ्नै जीवन संगिनी संग l

तातो घाममा बहेको चिसो हावाले तनमनलाई हलुका बनाई रहेको थियो l त्यही हावा हरियो सानो गोलो घाँसे चउरको चारै तर्फ रहेका अग्ला अग्ला सल्लाका रुखका पातहरुसंग रेटिएर निस्किएको संगीतमय ध्वनिले हामीलाई कुनै नदीको किनारामा छौ जस्तो आभास दिलाइरहेको थियो l यसमा सुगा लगायत अन्य पन्छीहरुले उनीहरुका फरक फरक अन्दाजका मौलिक आवाजहरु मिसाई दिंदाको त्यो अवस्था कुनै सांगीतिक कार्यक्रम भन्दा कम थिएन l

यस्तो मनमोहक प्राकृतिक वातावरण मा उनि निकै खुशी देखीइन्थीन l पृष्ठभूमिमा रहेको सेतो राणाकालीन दरवारबाट परावर्तित प्रकाशले उनको अनुहार थप उजेलिएको थियो l शाररिक अस्वस्थताको अवस्थामा पनि  उनको अनुहारमा देखिएको उमङ्ग देखेर मैले राहतको  महसुस गरि रहेको थिए l हामीले धरै समय त्यो  शितल हरियो घाँसको चउरमा बसेर गफीयौ, हामी  संग भएका थोत्रा मोबाईलले फोटो खिच्यौ l 

तर अफसोच फर्किने समयमा हामीले “नेपाल प्रशासनिक प्रतिष्ठान”को म्यूख्य भवन, ब्रिटिश शैलीमा निर्मित राणाकालीन दरवारको दुराअवस्था देख्दा केही क्षण अघि हामीले संगालेका रमाईला पलहरु एकाएक अन्तर्ध्यान भए  l

नेपालका आफ्नो मौलिक बस्तुकलाको साथै राणाकालीन दरवाहरुको संरक्षण र सम्बर्धन हुनु पर्दछ भन्ने मान्यता म राख्दछु l 

बिबिध बिषयमा तालिम प्रदान गरि देशको लागि कुशल र सक्षम राष्ट्र सेवकहरु उत्पादन गर्ने यस प्रतिष्ठानको यो भवन यथाशिघ्र मर्मत सम्भार गर्न सम्बन्धित निकायको ध्यान आकृष्ट होस् l